79. Surah An-Naziat
79:1 وَالنَّازِعَاتِ غَرْقًا
ขอสาบานด้วย (มะลาอิกะฮฺ) ผู้ฉุดกระชาก (วิญญาณของผู้ปฏิเสธศรัทธา) อย่างแรง
79:2 وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطًا
ขอสาบานด้วย (มะลาอิกะฮฺ) ผู้ชัก (วิญญาณของผู้ศรัทธา) อย่างแผ่วเบา
79:3 وَالسَّابِحَاتِ سَبْحًا
ขอสาบานด้วย (มะลาอิกะฮฺ) ที่แหวกว่ายในท้องนภากาศ
79:4 فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا
แล้วพวกเขา (มะลาอิกะฮฺ) ผู้รีบรุดหน้าไปอย่างว่องไว
79:5 فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا
แล้วพวกเขา (มะลาอิกะฮฺ) ผู้บริหารกิจการ
79:6 يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ
วันซึ่งการเป่าสังข์ครั้งแรกทำให้สั่นสะเทือน
79:7 تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ
การเป่าสังข์ครั้งสองจะติดตามมา
79:8 قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ
ในวันนั้นดวงจิตทั้งหลายจะตระหนก
79:9 أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ
สายตาของพวกเขาจะละห้อย
79:10 يَقُولُونَ أَإِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِ
พวกเขาจะกล่าวว่า พวกเราจะถูกให้กลับไปอยู่ในสภาพเดิมอีกกระนั้นหรือ ?
79:11 أَإِذَا كُنَّا عِظَامًا نَّخِرَةً
เมื่อเราได้กลายเป็นกระดูกที่ผุแล้วกระนั้นหรือ ?
79:12 قَالُوا تِلْكَ إِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ
พวกเขากล่าวว่า ถ้าเป็นเช่นนั้นก็เป็นการกลับไปที่ขาดทุน
79:13 فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ
ความจริงมันเป็นเพียงเสียงก้อนครั้งเดียวเท่านั้น
79:14 فَإِذَا هُم بِالسَّاهِرَةِ
แล้วเมื่อนั้นพวกเขาก็จะออกมายังที่ราบโล่ง
79:15 هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ مُوسَىٰ
เรื่องราวของมูซาได้มาถึงได้มาถึงเจ้าแล้วมิใช่หรือ ?
79:16 إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى
ขณะที่พระเจ้าของเขาทรงเรียกเขาที่หว่างหุบเขาฏวาอันบริสุทธิ์
79:17 اذْهَبْ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَىٰ
เจ้าจงไปหาฟิรเอานฺ เพราะเขาละเมิดฝ่าฝืน
79:18 فَقُلْ هَل لَّكَ إِلَىٰ أَن تَزَكَّىٰ
แล้วจงกล่าวว่า ท่านประสงค์จะซักฟอกไหม ?
79:19 وَأَهْدِيَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخْشَىٰ
และจะให้ฉันนำท่านไปสู่พระเจ้าของท่านไหม ? เพื่อท่านจะได้ยำเกรง
79:20 فَأَرَاهُ الْآيَةَ الْكُبْرَىٰ
แล้วมูซาก็แสดงให้เขาเห็นสัญญาณอันยิ่งใหญ่
79:21 فَكَذَّبَ وَعَصَىٰ
แต่เขาได้ปฏิเสธและดื้นดัน
79:22 ثُمَّ أَدْبَرَ يَسْعَىٰ
แล้วเขาก็ผินหลังกลับหนีออกไปอย่างเร็ว
79:23 فَحَشَرَ فَنَادَىٰ
แล้วเขาก็ได้เรียกชุมนุม แล้วประกาศออกไป
79:24 فَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَىٰ
แล้วกล่าวว่า ฉันคือพระเจ้าสูงสุดของพวกท่าน
79:25 فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكَالَ الْآخِرَةِ وَالْأُولَىٰ
ดังนั้นอัลลอฮฺจึงคร่าเขาเป็นการลงโทษที่เป็นแบบอย่างทั้งในปรโลกและในโลกนี้
79:26 إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبْرَةً لِّمَن يَخْشَىٰ
แท้จริงในการนี้ย่อมเป็นข้อเตือนใจสำหรับผู้ยำเกรงของอัลลอฮฺ
79:27 أَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ ۚ بَنَاهَا
พวกเจ้าลำบากยิ่งในการสร้างกระนั้นหรือ ? หรือว่าชั้นฟ้าที่พระองค์ทรงสร้างมัน !
79:28 رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا
พระองค์ทรงยกให้มันสูงขึ้นแล้วทรง ทำให้มันสมบูรณ์
79:29 وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا
และทรงทำให้กลางคืนของมันมืดทึบ และทรงทำให้ความสว่างของมันออกมา
79:30 وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَٰلِكَ دَحَاهَا
และหลังจากนั้นทรงทำให้แผ่นดินเป็นพื้นราบเรียบ
79:31 أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءَهَا وَمَرْعَاهَا
ทรงให้ออกมาจากแผ่นดินเป็นน้ำของมัน และทุ่งหญ้าของมัน
79:32 وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا
ส่วนเทือกเขานั้นทรงทำให้มันมั่นคง
79:33 مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ
ทั้งหมดนี้เป็นปัจจัยยังชีพสำหรับพวกเจ้า และสำหรับปศุสัตว์ของพวกเจ้า
79:34 فَإِذَا جَاءَتِ الطَّامَّةُ الْكُبْرَىٰ
ดังนั้นเมื่อความหายนะอันใหญ่หลวงได้เกิดขึ้น
79:35 يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ مَا سَعَىٰ
เป็นวันที่มนุษย์จะนึกถึงสิ่งที่เขาได้ขวนขวายไว้
79:36 وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِمَن يَرَىٰ
และนรกหรือเปลวไฟจะถูกเผยให้แก่ผู้ที่มองมัน
79:37 فَأَمَّا مَن طَغَىٰ
ส่วนผู้ที่ละเมิดฝ่าฝืนนั้น
79:38 وَآثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا
และเขาได้เลือกเอาการมีชีวิตอยู่ในโลกนี้
79:39 فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوَىٰ
ดังนั้นนรกหรือเปลวไฟคือที่พำนักของเขา
79:40 وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَىٰ
และส่วนผู้ที่หวาดหวั่นต่อการยืนเบื้องหน้าพระเจ้าของเขา และได้หน่วงเหนี่ยวจิตใจจากกิเลสต่ำ
79:41 فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَىٰ
ดังนั้นสวนสวรรค์ก็จะเป็นที่พำนักของเขา
79:42 يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا
พวกเขาจะถามเจ้าถึงยามอวสาน (วันกิยามะฮฺ) ว่า เมื่อใดเล่ามันจะเกิดขึ้น ?
79:43 فِيمَ أَنتَ مِن ذِكْرَاهَا
ด้วยเหตุอันใดเจ้าจึงชอบกล่าวถึงมันนัก ?
79:44 إِلَىٰ رَبِّكَ مُنتَهَاهَا
ยังพระเจ้าของเจ้าเท่านั้นคือวาระ
79:45 إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخْشَاهَا
ความจริงเจ้าเป็นแต่เพียงผู้ตักเตือนแก่คนที่หวาดหวั่นมัน (วันกิยามะฮฺ) เท่านั้น
79:46 كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا عَشِيَّةً أَوْ ضُحَاهَا
วันที่พวกเขาจะเห็นมัน (วันกิยามะฮฺ) ประหนึ่งว่าพวกเขามิได้พำนักอยู่โลกนี้เว้นแต่เพียงชั่วครู่หนึ่งของยามเย็นและยามเช้าของมันเท่านั้น
